θησειότριψ

θησειότριψ, ὁ (Α)

αυτός που έχει καταφύγει και διαμένει στο Θησείο, δραπέτης δούλος ή εγκληματίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Θησείον + -τριψ (< τρίβω «περνώ τον καιρό μου»), πρβλ. αστύ-τριψ, οικό-τριψ].